Төпеп тұрған нөсерге де қарамай-ақ
Бір қыз кетіп бара жатыр жалаң аяқ
Жалтыраған әп әдемі топылайын
Кім біледі жауыннан да барады аяп
Еске түсіп кеткені ме бала кезің
Елең қылмай ешкімге де барады өзі
Жалаң аяқ жургеніндей дала кезіп
Еркін ұстап барады өзін

Қайырмасы:
Фию пье ну зи тоң
Жастық шағымдай ғайып болып
Жө вөз әли дөмөм
Кеудемде жандырып от (х2)

Шыт көйлегі жабысқанда кеудесіне
Қарамасқа қоймайды ғой көрмесіңе
Жалаң аяқты сыйқырға қарап тұрып
Жалаң аяқ жастығым да келді есіме
Қара да тұршы қайтесің қара да тұр
Бұлаң еткен бұл сурет те қалады ақыр
Жалаң аяқ балтыры жалт-жұлт етіп
Ғайып боп жастық бара жатыр

Сөзі: Мукагали Макатаев