Венер Мөхәммәдиев сүзләре хәм көе.

Күңелкәем канатланды
Сине тәү күргән чакта;
Хәзер яна йөрәкәем 
Уйласам синең хакта.

Юкка үпкәләгән булып,
Ятларга китәсең бит;
Аны, мине, үзеңне дә
Бәхетсез итәсең бит.

Оныт, дисең, араларны
Ничек өзәем икән;
Аерылу газабына
Ничек түзәем икән?

Хәтерләсәң яшьлегеңне,
Күзләреңә яшь тулыр;
Эх, диеп бер үкенерсең –
Гөмерләр үткән булыр...