Płynie Wisła, płynie 
Po polskiej krainie, 
Zobaczyła Kraków, pewnie go nie minie. 

Zobaczyła Kraków, 
Wnet go pokochała, 
w dowód miłości wstęgą opasała. 

Chociaż się schowała 
W Niepołomskie lasy, 
I do morza wpada, płynie jak przed czasy. 

Nad moją kolebą 
Matka się schylała, 
I po polsku pacierz mówić nauczała. 

Bo ten naród polski
Ma ten urok w sobie
Kto go raz pokochał,
Nie zapomni w grobie

Płynie Wisła płynie, 
Po polskiej krainie 
dopóki płynie Polska nie zaginie. 

Z tamtej strony Wisły
Jest Wandy mogiła,
Która za swój naród
Życie poświęciła.

Płynie Wisła, płynie,
W biegu się nie zwróci,
O Wiśle i Wandzie
Krakowiaczek nuci