Як у лесе мы былi ды з падругамi,
Ды з падруамi мы былi.
Ды збiралi там журавiначкi
Бо сунiцы ўжо адыйшлi.

Раптам бачым вавёрачка скокае
Па галiначках зрэдзь палян.
Мы за ею хутка пакрочылi,
Даць хацелi ёй мы сямян.

Та-ра-ра-ра-рай-ра, ту-ру-ру-ру-ру
Чотка нам у лесе, чотка ў бару

За вавёрачкай доўга сачылi мы,
Не заўялi як цемра прыйшла.
Гаварыць тут адна ды з падружачак:
"Дзеўкi, бачце, ўжо ноч надыйшла”.
I пасунулiсь улева, i ўправа мы -
Злева корч, а зправа дрыгва.
Не знайсцi нам да дому трапiначкi,
Дум жахлiвых паўна галава.

Та-ра-ра-ра-рай-ра, ту-ру-ру-ру-ру
Дрэнна нам у лесе, кепска ў бару.

Доўгi час шукалi падружачак,
А знайшлi толькi вядро
То вядро паўно журавiначак
"Людзi, ляньце, чыё-та бядро".

Людзi, ляньце, чыя-та каленачка,
А вунь спаднiца чыя-та ў крывыi.
Старшыня казаў: "Дагулялiся"
Мабыць, iх ваўкi паялi.

Та-ра-ра-ра-рай-ра, ту-ру-ру-ру-ру
Могiлкi у лесе, могiлкi ў бару.