Hava nagila, hava nagila, hava nagila, hava hej!

Matka mej matki kłamała, kłamała
Jej matka tak żyła, ty w ciszy żyj
Ojciec mej matki nie mówił nic
Oszczędzał jej bólu, oszczędzał jej krwi
Umarli, zdechli z nazwiskiem na –ski
Zmienieli na -ski, nazwiska na -ski
W ryj mi dawali za tę tajemnicę
W ryj mi dawali za oczy nie te
Na dół ulicą, pomiędzy światłami
Spotykam twe oczy genami cuchnące
Nie mów nic, a w ciszy przejdziemy bez znaku
Jesteśmy holo-, holo-, holo-wnukami

Hava nagila, hava nagila, hava nagila, hava hej!

Miriam, matko mojej matki, Miriam
Popiół twego ciała w ziemi od lat
Poli kibuci bronuje nieświadom
Że brona co wiosnę popiołów tnie płat
W dupie mam to, czy zarżnął cię [bad word] 
Czy zarżnął cię Niemiec, Rosjanin czy Żyd
Matkę mą, córkę swą rzuciłaś przez mur
Ja twojej śmierci do dziś noszę ślad
Nie obrzezali mnie i tajemnica matki trwa
Córka ochrzczona, o ciszę wszystkich dbam
Polska – nienawiść, ejwa ve ejma
Nienawiść i strach

Ata nizhar, ata yodea, ve chutz mimcha, ish lo shomea

Nigdy nie będę u siebie
Nigdzie nie będę u siebie
Nie przyznam się

Ma córko, zaśpiewaj, córeczko, zaśpiewaj…

Lirkod ve lehaki, ben sheli zimra
Lirkod ve lehaki, kulam lishmoa

Hava nagila, hava nagila, hava nagila, hava hej!