Бір жас бар – 10  жас деген ойнақтаған,

Тай мініп,жабағыны ойнақтатқан.

Келген соң одан әрі  – 15 жас бар,

Жастық шақ еш нәрсені ойлатпаған.

20-да өз жүзіңді түзейсің ғой,

Шашыңды кейін қарай күзейсің ғой,

Үлгісін ағалардың көргеннен соң,

Ой-ойлап әр нәрсені жүдейсің-ғой.

30-да,   30-да үй иесі боласың-ғой,

Балаңды әлди қағып аласың-ғой,

Келген соң одан әрі  – 35 жас,

Жігіттік қыдырыстан қаласың-ғой.

Бір жас бар  – 40 деген – қылыш екен,

Мойныңды бір жұмысқа бұрыс екен,

Келген соң одан әрі  – 45 жас,

Борышты болмағаның дұрыс екен.

Елуде ебің келмес еңкейгенмен,

Қыздарға қолың жетпес көркейгенмен.

Келген соң  – 55  жас, 60 жасқа,

Шал болып ойнайсың ғой кемпірлермен.

70-те жер таянбай тұра алмайсың,

Қолыңа таяқ алмай жүре алмайсың.

Балаң мен кемпіріңе тілің өтпей,

Әңгіме көп ішінде құра алмайсың.

80-де шал боларсың селкілдеген,

Жел соқса желмен бірге үлпілдеген,

Балаң мен келініңе тілің өтпей,

Ренжісіп отырғаның кемпірменен.

90-да шал боларсың томыртқадай,

Тастаған шала мұжып омыртқадай,

Өмірден өтеріңе сенгің келмес,

Дұшпанға жазатайым бергің келмес.

Жеткенде жасың 100-ге, жаның тәтті,

Қойнына қара жердің кіргің келмес.