Сенің көзің түпсіз терең
Тұңғиықтан жаралған
Сонда жатыр менде жүрген
Орындалмас бар арман
 жүзін сенің көкте күннен
Жерде гулден нар алган
Шашын сенін жан баспаган
Жапандагы кара орман

кас-кірпігін карлыгаштын
канатындай кап-кара
улбіреген жузін сенін
Ак жібекпе макта ма
асем басын ап-адемі
Мусініне шак кана
Шиедейін еріндерін
кызарып тур шоктана

Толыксыган тула бойын
Шыбык па екен тал ма екен
Бейнен сенін баяу аткан
Жазгы шугыла тан ба екен
Кулкін сенін шашылган нур
Созін каусар бал ма екен
Бул галамда сенен аскан
Сіра біреу бар ма екен

бұл ғаламда сенен асқан жан бар деуге сенбеймін
сен солайсын ләйлім менің сенбе мейлі сен мейлі
бұл ғаламда сене асқан жан бар болса егерде
өз көзімді өзім оям оны мәңгі көрмеймін
зәм-зәм суы сене арзан тата алмаған кәусәрім
сенің әсем мүсініңді сөзбен қалай таусамын
мың мәжіліс мендей сірә тебіренбеген шығар ау
аппақ құсым қайдасың сен аңсадым ау аңсадым