Өмірдің мәнін кім білген,
Бір күні ұқсас бір күнмен.
Таң атса күннің батарын,
Білсем де бейқам жүрдім мен.
Тағы да міне, таң атты,
Шапағын тегін таратты.
Манаурап есті жиғанша,
Масайрап мезгіл барады.

Таң атса болды күн батты,
ұршығын мезгіл зырлатты,
құсқанат менің ғұмырым,
қанатын тағы бір қақты.

Тұсалдай тұтан тірлікте,
Тентіріп текке жүрдікпе?
Жойылып жерден кетермек,
Жобасы түскен бір нүкте,
Не алдым елге не бердім,
Өтеусізбеді келер күн,
Қыраңдай баулып өсерген,
Халқыма енді нетермін.