Сагынам.

Мин сине көтмәдем,
Мин тыныч яшәдем,
Мин сагыну белмәдем
Мин тозегэн дөньямда.
Син бурандай килдең,
Син барын үзгәрттең,
Син күңлем биләдең,
Хәзер күңлем сагына.
Ярлар бер кавыша,
Көткәннәр очраша,
Син дә, җаным, соңлама.

Сагынам, сагынам, сагынам!
Өзелгәндәй йөрәк сагыштан.
Юксынам, моңаям, тартылам,
Бик озакка китсәң янымнан.

Син кабат киләсең,
Син биттән үбәсең,
Син: “Сөям”, - диясең.
Бик сагындым сине.
Чит җирләргә китеп,
Еракларга җитеп,
Мине моңсу итеп,
Зарыктырма мине.
Ярлар бер кавыша,
Көткәннәр очраша,
Син дә, җаным, соңлама.