Бәйрәм киче саф һава,

 Тәңкә-тәңкә кар ява.

 Мамыктай җиргә ята,

 Кыш бабай кар ярата.

 Бер күренә, бер күмелә

 Күктә ай, күктә ай.

 Шул саран ай яктысында

 Җем-җем итә чыршыкай.

 Яшелдән күлмәк кигән,

 Урманнан безгә килгән.

 Таккан ул ак сәдәпләр,

 Кадаган кар чәчәкләр.

 Җәен уйчан,кышын җырчан

 Чыршыкай,чыршыкай.

 Чыршы янына чакыра

 Кар кызы – ак сылукай.