Τραγούδι Ανώνυμης Μοναχής

Μικρό ερημοκλήσι πάνω στο βουνό
Ψηλό μου κυπαρίσσι, φως εσπερινό.
Κάνε με να έρχομαι πάλι σαν και πρώτα
Μακριά σου σβήνω χάνομαι, μες τα πολλά τα φώτα.
Ανάβω θυμιατήρι , ανάβει η προσευχή
Και γίνεται ψαλτήρι, ο ουρανός κι η γη.
Ανάβει όλος ο κάμπος , ανάβει κι ο γιαλός
Ολόγυρά μου θάμπος, μέσα μου ο Θεός.
Φωτίζει το καντήλι, λάμπει το κερί
Ψαλμό λένε τα χείλη, πίσω η σιωπή.
Κοιτάζω την εικόνα, με κοιτάει κι αυτή
Και τότε φεύγουν όλα, τα σκοτάδια της ψυχής.
Ανάβω θυμιατήρι, ανάβει η προσευχή
Και γίνεται ψαλτήρι, ο ουρανός κι η γη.
Ανάβει όλος ο κάμπος, ανάβει κι ο γιαλός
Ολόγυρά μου θάμπος, μέσα μου ο Θεός.