MENİM NOGAYIM

 Kargaday Süyiniş Ulı
 Kazı Tuvgan özi aytar.
 Kazı, yaldan zat kalmay,
 Kalmıklardan kaşalmay,
 Kaldı-av menim Nogayım.
 Orakşıdan külte alıp,
 Otınşıdan şırpı alıp,
 Orga barıp urınıp,
 Orıp tavga sürinip,
 Öldi-av menim Nogayım.
 Öldi-av menim Nogayım.
 Ana Edildi aldırıp,
 Argımagın taldırıp,
 Ataymınan anayga
 Aguv salıp kustırıp,
 Azdı-av menim Nogayım.
 Azdı-av menim Nogayım.
 Yetisanım el izlep,
 Yemboylıgım yem izlep,
 Yetişkülim, köp halkım
 Yebirine em izlep,
 Tozdı-av menim Nogayım.
 Tozdı-av menim Nogayım.
 Biri ketti Kırımga
 Biri ketti Urımga,
 Batir eldin balası
 Biz de ketip baramız
 Biyik tavdın kırına.
 Biyik tavdın kırına.
 Ak Yayıktı yandırıp,
 Ana Edildi söndirip,
 Ak Kobanda akır Nogay bardı dep,
 Alasasın tepkilep,
 Algasaydı Nogayım.
 Algasaydı Nogayım.
 Akırısı bu künde
 Ak Kobanga yıyılıp,
 Askar tavga sıyınıp,
 Ak satırın kurdırıp,
 Ayaklandı av Nogayım.
 Ayaklandı av Nogayım.
 Kabagınman börk kiygen
 Kabartı man dos bolıp,
 Şekesinnen börk kiygen,
 Serkeşler men dos bolıp,
 Şekelendi av Nogayım.
 Şekelendi av Nogayım.
 Şekelendi av Nogayım.
 Akırısı bir künde,
 Ayukedey hanlardı
 Ayuvdayın akırtıp,
 Azdaaday ıskırtıp,
 Ana Edilde erkin yaylar Nogayım
 Erkin yaylar Nogayım.