у грыме - малпа ў навінах
распавядае пра ядзерны грыб -
грып, які высушыў жаночы праліў,
на ртутны слупок пазірае бязьвінна
манерна крывіць умею я душы -
позіркам ціхім машыны пытаю:
“Што - ўсё грыпуеш, “Таёта” сівая?” -
бензін пажырае й маўчыць крывадушна

скрыўшы
дзвярыма
сваю
галізну
лялька бяз сораму палае здароўем -
я пластык грудзей напаўняю любоўю -
каханьню стагоддзі вучыла нас маці:
тыран быў таксама калісьці дзіцём

БОГ ВЫЙШАЎ ЗЬ ЦЕНЮ - НА КАЛЕНІ

мозг пазыч мне: мы страты лічым
на палігонах у горадзе сьветлым,
лежачы нагамі у бок сьвятла -
так паміраю я маляўніча

БОГ ВЫЙШАЎ ЗЬ ЦЕНЮ - НА КАЛЕНІ
(добры бог выйшаў зь ценю - усе палі на калені)
БОГ ВЫЙШАЎ ЗЬ ЦЕНЮ - НА КАЛЕНІ

я памятаю: у той час (у той час)
людзі лячылі інсульты хлёркай,
у саркафагах потым ад раку (ад раку)
ратавалісь вільготнай уборкай