Роберт Тимербаев көйө Рәмзинә Тимерова һүҙҙәре

Уйна, гармун, уйна!
Өҙҙөрөп тә уйна!
Ҡабат әле һағыш моңдарын.
Һөймәгәндәр һөйһөн,
Ялҡындарҙа көйһөн,
Шатлыҡтарға, шатлыҡтарға
Күмһен донъяны.

Уйна, гармун, уйна!
Һыҙҙырып та уйна!
Тыпырлатып бейеп китһендәр.
Көлмәгәндәр көлһөн,
"Йәшәү — рәхәт", — тиһен.
Күҙ йәштәре, күҙ йәштәре
Булһа — кипһендәр!

Уйна, гармун, уйна!
Армай-талмай уйна!
Мин йырлармын һиңә ҡушылып.
Халҡымды яратып,
Һағышын таратып
Һайрармын мин, һайрармын мин
Моңло ҡош булып.