Еј, Словени, жив е тука
Зборот свет на родот,
Штом за народ срце чука
Преку син во внукот!

Жив е вечно, жив е духот
Словенски во слога.
Не нè плашат адски бездни
Ниту громов оган!

Пустошејќи, нека бура
И над нас cè втурне.
Пука даб и карпа сура,
Тлото ќе се урне!

Стоиме на стамен-прагот
— клисури и бедем.
Проклет да е тој што предал
Родина на врагот!