Азат елімнің тарландарына ризамын мен,
Дархан даламның арландарына ризамын мен.
Ризамын, ризамын, ризамын мен.
Ризамын, ризамын, ризамын мен.
Ризамын, ризамын, ризамын, ризамын
Ризамын, ризамын мен, ризамын мен.

Бар жанында сан арман рухы биік қандай,
Ел бағына жаралған жігіттер нардай.
Әр парызы өтелген,
Көк байрағын көтерген,
Серттерінен таймай.

Сынақтан еш сескенбеген,
Ұран еткен батыр бабасын.
Дұшпанға да дес бермеген,
Жан аямай қорғап даласын.
Тұлғалары биік таудан,
Ата жолын ұстап қалған,
Жұлдыз болып көкте жанған.

Азат елімнің тарландарына ризамын мен,
Дархан даламның арландарына ризамын мен.
Айбарларын көргенде. сенім оты сөнбес.
Ризамын мен ерлерге намыстарын бермес.

Ар жолынан жаңылмас, ерліктері ғажап.
Ол ешкімге бағынбас жүрегі азат.
Тең келетін шыңдармен,
Дәл осындай ұлдармен мақтанады қазақ.

Тұлпардай боп таң атырған,
Ұлы елде туған ұландар.
“Алашым”, - деп аласұрған,
Алтын қанат біздің қырандар.
Болмас кезі бағы ұшқан,
Алда келген сан жарыстан,
Әрқайсысы бір арыстан.