Խուլ հառաչանքի ցավի մորմոքից,
միշտ նույն գիշերով սահմանված չէս դու,
բախտի խաղն է սա, մի դաժան վարկյան,
անցիր բաց ճակատ, հայացքդ հեռու: 
Առեղծվածային այս կյանքի բեմին,
այսօր անզիջող, խուլ լռության մեջ,
վաղը դու սակայն կհասնես լույսի,
եթե չկոռչես տափաստաններում, ու դառնաս անտեր:

Մեռած հույսերի, մարած հավատքի
դու պահակը չէս սառ գերեզմանի:
սա լոկ փոռցության քունն է, որ կանցնի
միայն թե բեմի լույսը չմարի:

Չորս կողմ ալեկոծ սպառնալիք վայրի
մինչ կսողոսկի քո քայլերի տակ
դու գիտես ժպտալ, նյարդերդ կապի,
որ չթուլանաս նախիրի առաջ:

Սա է քո ճամփան, բեռն համբերության
կիսամեռ չորցած արմատից չես դու:
թող քեզ հարվածեն ու մի պահ ցնծան,
դու զարկդ պահիր գալիք մարտերին, ու նայիր հեռուն

Եվ մեկ-մեկ էլ զգույշ