Ты можаш бегчы ад сябе
Колькі зможаш, ад самога сябе, 
Станеш бегчы ад сябе,
Бог уратуе, толькі ня ўсіх,
Далібог уратуе ня ўсіх.

Скажы мясцоваму пракурору,
Нецвярозаму начному шафёру,
Цяжарнай кабеце, блазану, казанову,
Скажы ім, што Бог уратуе ня ўсіх,
Далібог уратуе далёка ня ўсіх.

Я бачыў, як людзі апускаліся на дно,
Як смагу праганяла не вада, а віно,
Як сонца распраналася да самых промняў,
Паказваючы шлях напрасткі да Галгофы.
Шорах лістоты, подых прыроды
На хвалях марскіх ці ў смуродзе дрыгвоты,
У сьвежым паветры і ў тым, што замест,
Я чуў голас Міласьціні Дабравесьця!

Скажы мясцоваму пракурору,
Нецвярозаму начному шафёру,
Цяжарнай кабеце, блазану, казанову,
Скажы ім, што Бог уратуе ня ўсіх,
Далібог уратуе далёка ня ўсіх.

Усё як мае быць, і што ні рабі,
Воўка цягне ў лес, колькі яго ні кармі.
Цытуючы галосна Стары Запавет,
Што было затача ў цемры, выйдзе на сьвет.