Aluştadan esken yeller
Yüzüme urdı.
Balalıqtan ösken evge
Közyaşım tüşti.

Men bu yerde yaşamadım,
Yaşlığıma doyamadım,
Pek saña asret oldım,
Ey, güzel, Qırım!

Bağçalarıñ meyvaları,
Bal ile şerbet.
Suvlarıñı içe-içe
Doyamadım men.

Bala-çağa Vetanım dep,
Közyaşın döke,
Qartlarımız elin cayıp
Duvalar ete.