Сыңарым сенсің білемін,
Сені ойлап өмір сүремін.
Ғашық көзді, сол бір кезді,
Іздейді жүрегім.
Арманға биік сенемін,
Самал боп саған келемін.
Әдемі сұлу жанарыңа,
Қиялмен енемін.

Жаным, сенсің бағым, арай таңым,
Енді неге болдың сағым гүлім?
Жоқсың бүгін, қайда сол бір нәзік үнің?
Жүректің өзің таптың емін,
Сағындым сені жаным менің.
Болдың сағым гүлім жоқсың бүгін,
Қайда сол бір нәзік үнің?
Жүректің өзің таптың емін,
Сағындым сені жаным менің.

Әдемі алау гүл неткен?
Сені ойлап өтті күндерім.
Көрінбей маған қайда жүрсің?
Тек соны білмедім.
Ұмытпай мөлдір көзіңді,
Назданып айтқан сөзіңді.
Түндерде жүрмін көзімді ілмей,
Сағынып өзіңді.

Жаным, сенсің бағым, арай таңым,
Енді неге болдың сағым гүлім?
Жоқсың бүгін, қайда сол бір нәзік үнің?
Жүректің өзің таптың емін,
Сағындым сені жаным менің.
Болдың сағым гүлім жоқсың бүгін,
Қайда сол бір нәзік үнің?
Жүректің өзің таптың емін,
Сағындым сені жаным менің, жаным менің.

|ARMAN TUMARBAEV|