Мы зноў паўстаем, прэч змятаючы падаль,
Руйнуючы ёй збудаваны сусвет.
Ня мы шлях абралi, а шлях праз пагарду,
Абраў нас у гэтай святой барацьбе.
Мы крочым наперад, змацняючы волю,
У бясконцым змаганнi за наш дабрабыт.
З нязгаснаю верай у лепшую долю
Паходняй яскравай гарыць барацьбiт

У свеце татальнае iлжы ды падману
Мы слухаем тое, што кажа нам Кроў. 
Падзенню агульнаму на перакор мы
Жадаем стаць лепей, блiжэй да Багоў. 
Праз цемру iмкнемся пылаючым сэрцам,
Сабой асвятляючы дарогу для ўсiх.
Ды ведаем, што тут няма для нас смерцi
Мы будзем жыць вечна ў Нашчадках сваiх.

Гадзiну калi праз агонь пахавальны
Узняцца да зорак падыйдзе наш час.
У Вальхалу, дзе наш Правадыр Аднавокi
З вялiкай павагай сустрэне ўсiх Нас.
А потом апошняя бiтва чакае
Дзе зноў нам з Братамi паплечна стаяць
З яе мы ў промнях перамогi даб'евярнемся
Дзе новы навечна сусвет распачаць.