Uno, dos, tre, four.
Μια τεράστια του χρόνου σπατάλη,
κάτι τ' αδύνατο
Να εφεύρεις το όνειρο μιας ζωής σε μια μέρα,
μια σκηνή πέρα από τη σελήνη
Ένας όμορφος κόσμος που απέχει ένα βήμα,
μην ανάβεις το φως, τράβα απλά την κουρτίνα
Πεταλούδες γυρνούν στην Αθήνα,
πάρκα στο Κέντρο, καλοκαίρι μυρίζει
Μια μητέρα, μια ερωμένη, μία κόρη περιμένει,
αλλάζουν όλα, αλλάζω κι εγώ
Ένας μαγνήτης στο ψυγείο, ένα σημείωμα, ένα αστείο,
ένα σπίτι, ένα φιλί, ένα αντίο

Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Όλα τ' άλλα ηχούν μακρινά,
ένα αστέρι που σκάει στ' ουρανού την καρδιά
Φίλα με ακόμα, φίλα με ακόμα
Θέλω να' μαι μαζί σου,
να κυνηγάω μαζί σου τα κύματα όλα της μοίρας

Ένα κορίτσι χορεύει στον ουρανό, στο δωμάτιο,
το δρόμο, τη δουλειά, το σχολείο
Μια ψυχή, κι άλλη μία, και μια συνομιλία,
μόνο μάτια και λέξη καμία
Ένα τέλειο λάθος, μια καινούργια ^