Весела навіна прыйшла ад Будзіна. 
Веселіцеся, людзе! 
Рукі узнасіце, а Бога прасіце, 
Нех навекі так будзе. 

Слаўныі княжата, многіі панята 
Пад Будзін кгды стаялі, 
Моцныі вінеты там сваі наметы 
І з інымі расцілалі. 

Же меч хрысціяньскі, на народ паганьскі 
Моцно ся наганяець, 
Із угорскіх даўных, із гарадоў слаўных, 
Як псоў, іх выганяюць. 

Бо юж турчына з слаўнага Будзіна 
Мечэм его выганялі. 
Там доўга стаялі, с кроўю яго ўзялі, 
А туркаў ўсіх пасціналі. 

Кгды ся увалілі, як огнем палілі 
Туркаў у Будзіне, 
Усіх забівалі, а не фолкговалі 
Не меньшой дзіціне. 

Юж турчэска горэ чуці аж за морэ – 
Туркі у Будзіне 
Юж павынішчэны, мечэм пасечэны, 
Пабіты як свіне. 

А Божая воля: да Канстанцін-Поля 
Права прэдстануць, 
Прэд прэчысту Панну, а Панна чыстая 
Нехай туркаў загладзіць. 

Весела навіна прыйшла ад Будзіна. 
Веселіцеся, людзе! 
Рукі узнасіце, а Бога прасіце, 
Нех навекі так будзе.