Uraliin, taakse sen, juokseen vanjat
kuuluu vinha läiske tossujen.
Miksi niin, Englantiin, uskoi Stalin
huokaa hiuksiansa repien:
"Miksi Suomi kuunnellut ei Tiltua ja äitiä,
vaikka juttu oli sota sekä tarpeeks' räikiä?"
Uraliin, Uraliin,
nyt on kimpussa jo itse Suomikin.

Auttakaa, Iivanaa,
Suomen hirmut kohta sotkee koko kaalimaan.
Eipä vaan, auttavan, näy
vaikka jenkit tarjoo myötätuntoaan.
Sillä japsit pistää länteen asti minkä ennättää,
Saksa liittolaisten tonnistoja ilmaan lennättää.
Uraliin, siin on työ,
vanjat juoksee, että tossut tulta lyö. 

Поклонникам Маннергейма посвящается.

За Урал восвоясь
Ваньки трепеща бегут, мешая грязь.
Англичане десант
Обещали, но теперь сидят, чихнуть боясь:
"Кто гадал, что эти финны так верны своей стране,
Что не встанут на колени ни в буране, ни в огне?"
За Урал, за Урал!
Час Суоми настал.

Что притихли, Ваньки?
"Мировой пожар раздуем", - басня не нова,
Только кто там за вас?
Друг амикрос лишь мастер на красивые слова,
Японцы шлют на запад силы армии своей,
Немцы бьют на корм селедкам флот владычицы морей.
За Урал, дурачье!
Левой-правой, там получите свое.