Азарганчыг чажымда
Авам мени чедип аар.
Инек бажы дозуп,
Иелээн чоруптар бис.

Тараа тараан шөлге
Танывазым куштар
Эртенниң-не чоруурун
Элдепсинип көрген мен.

Авам ону хоюспас,
Аяар оюп эртер.
– Көрем, дуруяаң-дыр,
Хөлзетпе — деп чагыыр.

Туман аржыыл эстээн
Дуруяалыг шөлге
Авам ынак кужун
Алдын күзүн үдээр.

Дунук үнү чидип,
Дугаланып ыраар.
Чарлып тура ынчан
Сагыш-сеткил саргыыр.

Эргеленген черим —
Эглип келир куштарым — 
Эргелиг чаш назыным 
Эстеп-хадый бербээн.