Згубіцца у веры,
 Імкнуцца дарэмна.

 Мой дотык толькі дотык.
 І словы толькі словы.
 Ты зразумеешь потым
 Я заўтра буду новы!
 Я заўтра буду лепшы!
 Такі як ты захочашь!
 Проста, каб зразумець.

 Мяне не існуе ў гэта імгненне,
 Ты размаўляешь сама з сабой!
 І словы як вецер, і страх як маленне!
 Чужая зямля застаецца чужой!

 У небе павісла,
 Найлепшы, няісны.

 Мой дотык толькі дотык.
 І словы толькі словы.
 Ты зразумеешь потым
 Я заўтра буду новы!
 Я заўтра буду лепшы!
 Такі як ты захочашь!
 Проста, каб зразумець.

 Мяне не існуе ў гэта імгненне,
 Ты размаўляешь сама з сабой!
 І словы як вецер, і страх як маленне!
 Чужая зямля застаецца чужой!