Там, дзе вечар на зямлю
Сыпле зор манiсты,
Я злаўлю цябе, злаўлю,
Конь мой наравiсты.
Праз палеткi i лясы,
Праз лугi-паляны
Ты нясi мяне, нясi,
Конь незацугляны.

Азiрнуўся ля сяла,
Палячу да ганка,
Дзе чаромха разцвiла,
Дзе жыве каханка.
Да раcплеценай касы
I да губ румяных
Ты нясi мяне, нясi,
Конь незацугляны.

Капытом каля вакон
Сон разбiць дазволю
I пасля цябе, мой конь,
Адпушчу на волю.
Праз палеткi i лясы,
Праз лугi-паляны
Ты нясi мяне, нясi,
Конь незацугляны.