У майго таткі харашо жыці,
 Ой, лёлі, харашо жыць...[і]. У!
Харашо жыці, хольна хадзіці:
Двор пад гарою, сад над вадою.
- Пусці, мой татка, ў свой сад пагуляць.
Ня буду, мой татка, вішаняк шчыпаць.
Хоць і вышчыплю адну вішаньку,
Адну вішаньку, вінаградачку.
Панясу татку на парадачку.
- Парай, мой татка, як з нялюбым жыць.
- Хоць нялюб табе, заві любінькі,
Хоць няміл табе, заві міленькі.