Шукай 

Нашапчы мне на вуха
 сваю псеўда-навуку,
 нашапчы. 
У забытым завулку
 нас з табою завуць
 да шыпшын.
Два кароткія цені,
 нібы сны-летуценні
 зімы. 
Як маўклівае гета, 
толькі помні, што гэта
 не мы. 

Шукай мяне, гукай мяне, 
як клічуць сонца па вясне,
і рэкі ўсе выходзяць з берагоў.
Знайдзі мяне, згубі мяне
на яве, альбо толькі ў сне,
хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Асцярожна і ціха
 жыць, як дыхаць, і дыхаць,
 як жыць.
Хто бяжыць, не саб'ецца, 
толькі слухай, як сэрца
 дрыжыць.
Невядомае гора
 ўздымаецца з горных
 вышынь.
І да самых аблокаў
 ахінае аблога
 душы. 

Шукай мяне, гукай мяне, 
як клічуць сонца па вясне,
і рэкі ўсе выходзяць з берагоў.
Знайдзі мяне, згубі мяне
на яве, альбо толькі ў сне,
хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.