Пр.: Божа мой, гэта Ты, гэта Ты,
 Я Цябе па жыцці сустракаю,
 Калі кветкі збіраю ў цішы
 І ў дарозе кагосьці вітаю.

 Як цудоўна стварэне Тваё,
 мне усюды Твой чуецца голас,
 З ветрам лісця гудзе і пяе,
 сэрца шэпча, як спеючы колас.
 Гэты горы пакрытыя мхом,
 гэты рэкі, што поўняцца пенай,
 Гэты бераг, з гарачым пяском,
 гэта сонца, з зорачнай зменай.

 Я паўсюды бачу Твой след
 і Твой подпіс, з вялікім размахам,
 На далоні трымаеш сусвет,
 каб жыццё не спынілася крахам.
 Падарунак даеш нам – дзяцей,
 каб для іх маглі мы стаміцца.
 І таму я [bad word] ўсё мацней
 да Цябе, о мой Божа, маліцца.

 Навучыў Ты мяне так спяваць,
 што і смутным дадам весялосці.
 І таму я [bad word]  танцаваць
 для цябе, толькі не для кагосьці.
 Як цудоўна ўсё, што Тваё,
 Ты не думаў, як я разлічуся;
 За дарма проста так дорыш мне
 ўсё добрае, чым ганаруся.