Хуш инде, мәңгегә хуш инде!
Китә яз, китә наз, кыш инде.
Тагын бер текәлеп карыймчы,
Рәсмеңне күңлемә алыймчы.

Ул китә, мәңгегә дип китә.
Соң килде мәхәббәт – ник китә?
Чаналар кузгалып киттеләр,
Йөрәкне өздереп үттеләр.

Эзләрен кар-буран сылады,
Юлларга җил ятып елады.
Хуш инде, мәңгегә хуш инде,
Үтте яз, буранлы кыш килде.