І.
Кроплі падалі тады, ў той вечар
Ты глядзеў і бачыў парасоны
І знікалі гарады, дзесьці ў вечнасць
І цяпер аскелкі мы збіраем
А нас ужо нішто не аб'яднае

Пр.
Мы сустрэліся вачамі (А цябе)
Нашы душы ў адчаі (Не знайсці)
(Нас няма)
І цяпер мы разумеем (І я)
Што нічога не паспеем (Сама)

ІІ.
Адчуванне цяплыні дзесьці знікла
І сабе мы болей не належым
Цемра гасіць прамяні, гэта звыкла
І ўжо нас болей не пабачыць
І я цябе не пажадаў прабачыць

Пр.
Мы сустрэліся вачамі (А цябе)
Нашы душы ў адчаі (Не знайсці)
(Нас няма)
І цяпер мы разумеем (І ты)
Што нічога не паспеем (Сама)

Пытанняў больш за ўсё, адказаў не знайсці
Як? Што гэта значыць усё? Чаму і ўсё не так?
Чаму такі мой лёс? Чаму ня шчасціць гэтак мне?
І пад адпадам слёз душу кране