Вочы глядзяць у далеч бясконцасці,
Усміхаюся, прымаю дзіўныя постаці.
Недзе губляюцца глузд і манеры,
Мы не павінны саромецца гэтага!

Захіснуцца сочывам твайго варэніка,
Запаліць вогнішча чырвані вакенца.

Вусце тваё годна крываточыць,
Імкнуся я згубіцца ў ім.
Знайсці партал у свет без смерці.
Не бойся. Я хутка апынуся ў ім!

Захіснуцца сочывам твайго варэніка,
Запаліць вогнішча чырвані вакенца.

Твар мой чырвоны, бо ты прамаўчала.
Сціснула вусны, спазнаўшы шчыльнасць шчыліны
Маёй брамы
Асалоды.

Захіснуцца сочывам твайго варэніка,
Запаліць вогнішча чырвані вакенца.