Жерде турып ан салам, анiм шыркар коктен,
Арбiр танды карсы алам аман-есен жеткен.
Мен де аншi кызымын шыркар андi жерде,
Анiмменен кызыгы ушам кустай мен де.

Аншi кустай Жан сырым
Ушар кокке аншiмiн.
Cуйып остiм тан шыгын,
Кустар-ай, кустар!
Аншi кустай ан салам
Жан журегiм ансаган.
Сырымды айтам мен саган,
Кустар-ай, кустар!

Жерден кустай самгаймын ан канаттым менiн.
Ан куаныш, ан кайгым, салтанаттым менiн.
Жылытатын жанымды ан бакыттым менiн.
Унсiз тында анiмдi , жан бакыттым менiн.

Сенi iздеумен омiрден анге айналдым!
Кус боп ушып конiлмен анге айналдым…

Аншi кустай Жан сырым
Ушар кокке аншiмiн.
Cуйып остiм тан шыгын,
Кустар-ай, кустар!
Аншi кустай ан салам
Жан журегiм ансаган.
Сырымды айтам мен саган,
Кустар-ай, кустар!