Бiр қыз бар Маралдыда Қорлығайын,
Табиғат берген екен күн мен айын.
Мұратқа iздеген жан, бәрі-ай жетпес,
Дариға арманым көп, не қылайын?

Қайырмасы:
Ахау арман,
Құсни-Қорлан!
Екi-ай бағлан.
Екеуi туған екен бiр анадан
Жiгiттiң арманы жоқ Қорланды алған

Сұрасаң қыздың аты Қорлығайын, 
Мағруб қолға берді туған айын. 
Әуелде жазбаған соң болмайды екен, 
Мақсатқа жете алмадым не қылайын. 

Бірі апа; бірі сіңлі Құсни, Қорлан, 
Екеуі туған екен бір анадан, 
Бұрынғы Гүлжазира қыздарындай, 
Дүниеге келе бермес ондай бағылан. 

Айырылдым Қорлан сенен құдай алмай, 
Құр ішім толғай беред жылай алмай, 
Бар еді қимас күндер қызық көрген, 
Келер ме енді айналып, о, дариғай.