Fәфү ит ...
Сихри мөхәббәт хисе мине тагын иҫертте,
Һинең нурлы ҡарашың мине бәхетле итте.
Һин саҡырҙың мине сихри hөйөу илеңә,
Ошо юлдарҙы яҙып минең йөрәгем көйөнә.
Беҙ төҙөнөк хыялдар улар ысынға ашманы
Хистәр уйын ул яҙмыш ниңә ысынга алманы?
Күрәhең беҙгә язмаған мәнге бергә булырға
Мин hаман да тырышам үҙемә үҙем табылырға
( О )мөт үлә ахырҙа, ә мин әле лә ышанам
Ниңә hин янымда юҡ тиеп эстән генә бошонам
Аралар яҡынайыр мөхәббәт уты янғас
Тик кәрәге булырмы йөрәктәр hалҡынайғас
Бәлки күҙҙәрең мине әле ҡабат иҫертер
Нурлы ҡарашың ҡабат бәхетле итер
Был бары тик хыял hәм ул йоҙаҡ аҫтында
Бер кем тапмаҫ асҡысын ҡалды юлдар сатында

Гәфу ит мине, hағынам миндә
әммә хәҙер алыҫта...
яратам hине, тик hин күңелдә
хәҙер алыҫта...

Минең донъя hыуыңды, hүнде ҡояш 
Куҙләремде йомам, ҡулдар hине тояш
Шикелле, яңлышам, hыуыҡ hауа упкәлә
Түҙмәнем, хәҙер мин боҙ, тик үҙеңә үпкәлә.
Мөхәббәттә яндым мин hәм әйләндем күмергә
Алдауын ишетке килмәй, юҡ теләк күрергә
Ниңә улай hуң аңланым юха йылан булыуын
hәр hөйләгән hүҙен, ялганлыҡҡа тулыуын
Белмәйем нисектер йөрәк hаман күкрәктә тибә
Минең әсе йэштэрем эҙҙәр ҡалдырып кибә
Мин яратҡан мөхәббәт оҙаҡҡа етмәгән
hин әйтеhең киттем, минем hүҙҙэр бөтмәгән
Көтмәгәндә күҙ йәше төшөр сикәндән
Күп hорауҙар яуапhыҙ ҡалдылар үткәндән
Ошо ваҡыт менән иҫтә калыр hинең исем
Тынысланыр йәш йөрәк, юйылыр саф хисем.
Һинең наҙлы ҡараш, hинең назлы ҡосак
Булмаҫ мәнге онотоп, иҫтә ҡалыр hәр саҡ.
Зинhар өндәшмә бер ни hүҙҙәр кәрәк түгел
әгәр осрашhаҡ яңынан нимә тиер hуң куңел.

Гәфу ит мине, hағынам миндә
әммә хәҙер алыҫта...
яратам hине, тик hин күңелдә
хәҙер алыҫта...