Stöndum bæði kyrr 
ennþá allt sem fyrr 
um árin. 
Samt er eitthvað breytt 
eitthvað sem var deytt 
og tárin. 

Skjálfhent köld mér bréfið fær 
finn ég hana færast fjær. 

Sér í gegnum allt 
augnaráðið kalt 
og tárin. 
Búið þetta spil 
vitneskjan er til 
og sárin. 

Viðurkenni ódæðið 
starir hún en snýr svo við. 

Hverfur minni sýn 
ekki lengur mín 
með sárin. 
Sit og hengi haus 
einn afskiptalaus 
með tárin. 

Eftirsjáin sýnir sig 
samviskan hún sligar mig. 

Hamstola ég hleyp 
bréfið þrýst í greip 
og tárin. 
Ekkert tefur för 
hjartslátturinn ör 
og sárin. 

Stöðva, stari í hyldýpið 
herði upp hugann, spyrni við.