Kiedy patrzę, hen za siebie

W tamte lata, co minęły

Czasem myślę, co przegrałem

Ile diabli wzięli

Co straciłem z własnej woli

Ile przeciw sobie

Co wyliczę, to wyliczę

Ale zawsze wtedy powiem

Że najbardziej mi żal...

Refren:

Kolorowych jarmarków

Blaszanych zegarków

Pierzastych kogucików
(A7)
Baloników na [bad word] 
Motyli drewnianych
Koników bujanych
Cukrowej waty
I z piernika chaty.

Gdy w dzieciństwa wracam strony
Dobre chwile przypominam
Swego miasta słyszę dzwony
Czy ktoś czas zatrzymał?
I gdy pytam cicho siebie
Czego żal dziś tobie?
Co wyliczę, to wyliczę
Ale zawsze wtedy powiem
Że najbardziej mi żal...

Refren.

Tyle spraw już mam za sobą
Coraz bliżej jesień płowa
Już tak wiele przeszło obok
Jest już co żałować
Małym rzeczom zostajemy
W pamiętaniu wierni
Zamiast serca noszę chyba
Odpustowy piernik
Bo najbardziej mi żal...

Оглянуться кто не в праве,
Вспомнить словно сквозь сон,
Что нашел он, что оставил,
Что запомнил он.
Время мчится, словно всадник
На горячем коне,
Но сегодня мой избранник,
Отшумевший звонкий праздник,
Вспоминается мне.

Припев: Этой ярмарки краски,
Разноцветные пляски,
Деревянные качели,
Расписные карусели.
Звуки шарманки,
Гаданье цыганки,
Медовый пряник,
Да воздушный шарик.

Мчится всадник прямо в осень
Hе замедлит свой бег
Кто-то скажет, кто-то спросит
Как ты прожил свой век?
Я стараюсь, успеваю
Hо нахлынет печаль
Где-то шарик мой летает
И медовый пряник тает
Ах как жаль, ах как жаль

Припев.