Ɵйрǝттең безне яшǝргǝ
Тормыш кадерен белеп
Килгǝн авырлыкларны да
Үткǝрǝ белдең кɵлеп

Чǝчтǝн генǝ сыйпасаң да 
Югала бɵтен хǝсрǝт
Барысы барысы ɵчен
Əнкǝй сиңа мең рǝхмǝт

Яшǝдең гел безнең өчен
Уйларыңда гел бала
Синең кебек мǝрхǝбǝтле
Булса иде хǝр ана

Бер вакытта янǝшǝдǝ
Яшǝсǝң иде шулай
Озын гомер бирсǝ иде
Бүлǝккǝ сиңа ходай