qovelt’vis rots’a daberavs k’ari
da nisls mt’ebisas gaip’ens ap’rad
verkhvis p’ot’olt’a t’et’ri lashtsari
ashrialdeba ushores zghaprad.

verkhvis p’ot’olt’a t’et’ri lashk’ari
ashrialdeba ushores zghaprad

zghapari igi mat’robs da mkhiblavs,
dzveli ghvinis smit’ ugonod mdzap’rad.
sadghats’ dakarguls vards da gvirilebs
mogonebebshi vicher t’anabrad.

verkhvis p’ot’olt’a t’et’ri lashk’ari
ashrialdeba ushores zghaprad

mas shemdeg bedi da ialk’ani
k’aris simdzimit’ gadaikhara.
shen ki sada khar, admeni khani?
rist’vis an vist’an ar vits’i ara…

verkhvis p’ot’olt’a t’et’ri lashk’ari
ashrialdeba ushores zghaprad

ყოველთვის როცა დაბერავს ქარი
და ნისლს მთებისას გაიფენს აფრად
ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშწარი
აშრიალდება უშორეს ზღაპრად.

ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი
აშრიალდება უშორეს ზღაპრად

ზღაპარი იგი მათრობს და მხიბლავს,
ძველი ღვინის სმით უგონოდ მძაფრად.
სადღაც დაკარგულს ვარდს და გვირილებს
მოგონებებში ვიჭერ თანაბრად.

ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი
აშრიალდება უშორეს ზღაპრად

მას შემდეგ ბედი და იალქანი
ქარის სიმძიმით გადაიხარა.
შენ კი სადა ხარ, ადმენი ხანი?
რისთვის ან ვისთან არ ვიცი არა…

ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი
აშრიალდება უშორეს ზღაპრად