Сөйлесем саған мазалама демеш,
Сұрақтар қойсам қазбалама демеш.
Бəріне кінəлі қылып жазалама демеш,
Тыңдашы үндемеш.
Қадірімді біл, ертең іздейсің сөйлемесем. 
Ойға батасың, ертең ешкім сені cүймесе. 
Қадірімді біл,
Кім сен үшін мен секілді Тəңірмен сөйлесед?
Еркелететін адамың табылмас əзір, 
Сені танитын болсам. 
Жетелейтін адамың сені мен қазір, 
Мені танитың болсаң. 

Қайырмасы:
Сенің бейнең менің ойым, ойым, ойым болд,
Менсіз саған да қиын, қиын, қиын болд. 
Сенің жүрегің үйім, үйім, үйім болд,
Рұқсатсыз қонып кетем.

Жо-жоқ сен тоқта, маған өтірік айтпа! 
Өтірік айтып, өкініп өзіңді іштей өлтіріп қайтпа.
Алдай алмайсың мені, 
Мен сенің халіңді сезініп тұрмын демек,
Мен сені таним, мен сені беске білем,
Денең қосылуы тиіс менімен.
Өтуде өмірім мезгіл ауысып, ал мен қарап отырмын ауышып. 
Құлаққа келе береді өксіп,өкініп жатқан жанның дауысы. 
Іштей тұтанып өкініш өртеп барад, 
Ол сыйлаған төзімдерді тастаппын тауысып.
Ертең, күнді көре алмай қалатын күн келед,
Ертең, тоқтап қалад жер дөңгелек. 
Ертең, барлығы өкініп түңілед, 
Сол үшін бүгін жарыққа өрмеле.