1.Әллә нәрсә булды, җаңга сагыш тулды, 
Сөю чәчәкләрен сылдылар. 
Кышның ак карлары, каплап араларны, 
Җаңга хәсрәт булып кундылар. 

Кушымта: 
Яшәрмен ялынмам, инеңә сарылмам, 
Яшәрмен яңадан, янармын. 
Яшәрмен синсез дә, тикләмә тиңсезгә, 
Яшәрмен үз юлын табармын. 

2.Оныт диюләрең, янып киюләрең, 
Калсада бик ерак үткәндә. 
Күрсәм ятлар белән,эчтән янам көям, 
Күңелкәем һаман үртәлә. 

3.Яши алмас дидең, узең миннән көлдең, 
Тормыш давам итә курәсең. 
Давылда сыналмас, җилләрдә тыналмас, 
Йөрәк барын миндә беләсең.