Терезеден караймын кешкі алматыга
Жанбыр тамшыларымен коше суга толуда
Коктемнін белгісі сезімдер оянуда
Салкын самал носермен, шаттык куйін сыйлауда

Бул мезгілді суйем, озінді кездестірген
Санамды болса жаулап, журегімді кілттеп ен
Сыйладын махаббат сонында болса мун
Бакытсыз болмасамда, сагына еске алдым

Алгашкы кездесу, жеті кешкі уакыт
саябак орындыгында,отырмын кобалжып кутіп
Кутпеген жанбырдан, калыпсын суга малынып
Коздырмайды денен, калсада койлек жабысып

Кушагыма бастым жылытпак ойменнен
Махаббатты таптым омір бойы куткен ол ,сен
Келсен гой жаным маган асыгып кайта
Баягыша кутіп отырсам жанбырлы кун, орындыкта