Моңсуланып төнге күккә карыйм,
Килә йолдызларга очасым.
Иңгә куеп канат, менеп айга
Зөһрә кызны килә кочасым.
 
Һай, Зөһрә-кыз, айда син бик ялгыз,
Юк дускаең сөеп, назларга.
Ә мин- Таһир,насыйп иткән язмыш
Ялгызыма утта янарга.