Λα λα λα λα...

Μες στα στενά τα παιδιά τραγουδούν στο μπαλκόνι να βγω
Φεγγάρια ρίχνουν χρυσάφι στο δρόμο να βγω να πνιγώ
όμως μου φτάνει, μου φτάνει, μου φτάνει που έχω εγώ
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κράσι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Πόρτα έχω στο φως κι ο καημός αδερφός
και μου δίνει ο Θεός
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κράσι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Ο κόσμος τρέχει ζητώντας αγάπες, τιμές και λεφτά
και το μπουζούκι τη νύχτα το κλάμα του δε σταματά
Όμως εμένα, εμένα, εμένα μου είν’ αρκετά
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κράσι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Πόρτα έχω στο φως κι ο καημός αδερφός
και μου δίνει ο Θεός
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κράσι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Λα λα λα λα...

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου