Мэхэббэтем тулып ташып чыккан иде.Гомер бетэр кебек тоелды.
Ничэ еллар саклап жыйган уй-хислэрем ,бер мизгелдэ жиргэ коелды.
Ачуланма жаным,сина але иртэ,бераз гына ахры ашыктым.
Анлар але диеп,башларымны иеп,йорэгемне ачып ялгыштым.
Читтэн караганда барысы да эйбэт,ин бэхетле кеше - мин генэ.
Елмаюга качып яшеренгэн йорэк Тузалмыйча елый тик менэ.

ЯРАТУДАН КЕШЕ УЛМИ ДИЛЭР....БЕЛЭМ.....ЯРАТМАСАН - ЖЭЛЛЭП КАРАМА.
УЛУ ГЕНЭ ТУГЕЛ,ЭЙТЕРСЕН ЛЭ ЖАНГА ...АКРЫН - АКРЫН ПЫЧАК КАДАЛА.

Синен тормышында урын югын белэм,синен анда бар да буленгэн.
Шулкадэрле сине яратуым очен Кичер мине,зинхар,утенэм.
Узем килдем сина,узем китэрмен дэ,Син барыбер анлый алмассын.
Минем кебек итеп,эрнеп-озгэлэнеп
Сина яратырга язмасын.