Күңел Сере
сл. Рүзәл Әхмәдиев.

Кунелемне кутэрер очен куптэн беркемнен дэ тырышканы булмады.
Куз яшьлэре кайгымны куып тоткач, кызганып тормады мине дэ сине дэ. Кабан куле тозлырак булды ул кич, синен яшеннэн.
Сина да авырттымы? Боек ойлэрнен антеналарына элэгеп калган догам, сагышынны тараттымы?
Ул мин генэ доньяда, бугазымны ертып дога кылучы,
Син генэ доньяда, хэр суземне йотып баручы, бер караштан анлап алучы.
Жаныннын яртысын каерып алсалар, «нигэ» дип кычкырмассынмы куккэ текэлеп?
Юк. Эндэшмэбез, сабырлыгым чиксез эле.
Э кайчандыр, тонне сындырып, кояш чыкканын котэ идек.
Кайчандыр…
Тон дэ безне уз иткэндер, яраткандыр
Бер сулышта офыкны кузэтеп, пышылдыйм «син мина кирэк».
кояшны кыйнап, кире тертеп керту иде минем телэк..
Синсез шэхэр шундый буш – машиналар вакуумда йори сыман.
Э шэхэр – узе бер томан.
Минем эшем хэзер изге – тонне бушка уткэру.
Кунел генэ ташлап китте, кайда йори икэн, тэре.
Жулэрлэр йортына ябып куйганнар дип ишеттем
Килештем Ничектер. Син шуны ирештер сойгэнемэ
Мин мэхэббэт уйлап таптым, хэм анын исемен дэ.
Сине каргап бер сугенер идем дэ, искэ алмас идем башка,
тик дэшмэвем дэ синен хакында лэбаса.
Тормышым да хэзер сина язган хат битлэре белэн санала башлады
Йокы мине куптэн ташлады, токереп ук китте, уртасына кашларнын
Белэсенме, кайчак мин сина эле колагына укылмаган шигырь, сине тамчыларыннан томалый алган янгыр, сузлэр белэн сойлэп бирерлек кой хакында уйлый башлыйм. Шул чак сагыну хисе мине упкынга ташлый, жанны ашый, хисне кимерэ,
Юк, юк, юк, бу бары тик казан депрессиясе генэ.
Кунелемдэ шик туа калса, шул чак атып утерэм,
Шулай кирэк, шулай жинелерэк
Яз булмаячак, казан кардан арынмаячак дип юрадылар.
Ышанмаган идек ул чак.
Ышанганнар артта калдылар.
Менэ, элегэ шул - билгесезлек.
Барсын да ул гына жимерде, ул. хэм…хэм безнен туземсезлек.
хислэрне мин ваттым дисэн дэ, жинелерэк булыр иде эле.
ул чак тоя алыр идем – уз уземне тиргэу тэмен.
Нигэ сон керфеклэрен юешлэнгэч, нигэ сон мин дэшмэдем.
Э кайдадыр яшен яшьнэде.
Хыяллар белэн яшэмэгэн кеше – котэ дэ белми.
Донья ул чиксез тугел – анын чиклэре син хэм мин.
Минем сузлэремне хэм яшэу рэвешемне хэркемгэ дэ анларга кирэкми,
Хэм рэхмэт, анларга тырышмаганын очен.
Минем хэлемдэ бу хатларны язу очен акылнын авыр булмавы кирэктер,
Жирдэн ерак булсын очен.
Э анда, хыял ярында – син янымда, ышыкланып торасын.
Тик элегэ
Кунелемне кутэрер очен куптэн беркемнен дэ тырышканы булмады.