Þar var Draupnir 
Ok Dolgþrasir, 
Hár, Haugspori, 
Hlévangr, Glóinn, 
Dóri, Óri 
Dúfr, Andvari 
Skirfir, Virfir, 
Skáfiðr, Ái. 

Alfr ok Yngvi, 
Eikinskjaldi, 
Fjalarr ok Frosti, 
Finnr ok Ginnarr; 
Þat mun æ uppi 
Meðan öld lifir, 
Langniðja tal 
Lofars hafat. 

Unz þrír kvámu 
Ór því liði 
Öflgir ok ástkir 
Æsir at húsi, 
Fundu á landi 
Lítt megandi 
Ask ok Emblu 
Örlöglausa. 

Önd þau né áttu, 
Óð þau né höfðu, 
Lá né læti 
Né litu góða; 
Önd gaf Óðinn, 
Óð gaf Hænir, 
Lá gaf Lóðurr 
Ok litu góða. 

Ask veit ek standa, 
Heitir Yggdrasill, 
Hár baðmr, ausinn 
Hvíta auri; 
Þaðan koma döggvar, 
Þærs í dala falla, 
Stendr æ yfir grænn  [bad word]  

Þaðan koma meyjar 
Margs vitandi 
Þrjár ór þeim sæ, 
Er und þolli stendr; 
Urð hétu eina, 
Aðra Verðandi, 
- [bad word] á skíði, - 
Skuld ina þriðju; 
Þær lög lögðu, 
Þær líf [bad word] 
Alda börnum, 
Örlög seggja. 

Þat man hon folkvíg 
Fyrst í heimi, 
Er Gullveigu  [bad word] studdu 
Ok í höll Hárs 
Hana brenndu, 
Þrisvar brenndu, 
Þrisvar borna, 
Oft, ósjaldan, 
Þó hon enn lifir. 

Heiði hana hétu 
Hvars til húsa kom, 
Völu velspáa, 
Vitti hon ganda; 
Seið hon, hvars hon kunni, 
Seið hon hug leikinn, 
Æ var hon angan 
Illrar brúðar. 

Þá gengu regin öll 
Á rökstóla, 
Ginnheilög goð, 
Ok um þat gættusk, 
Hvárt skyldu æsir 
Afráð gjalda 
Eða skyldu goðin öll 
Gildi eiga.