Mecnunum Leylamı gördüm
Bir kerecik baktı geçti
Ne sordum nede söyledi
Gözlerimi yıktı geçti

Soramadım bir çift sözü
Ay mıydı güldürdü yüzümü
Sandım ki Zühre yıldızı
Şavkı beni yaktı geçti

Ateşinden duramadım
Ben bu sırra eremedim
Seher vakti göremedim
Yıldız gibi aktı geçti

İzzet-i der ne hikmet iş
Uyur iken gördüm bir düş
Zülüflerin kemend etmiş
Yar boynuma taktı geçti