Хутчэй прагнаць бы дзень з вачэй
Утрапёна прагне не адзін.
Вайна ня скончыцца сама
Вырашай, ці яе спыніць.
Як ні круці, цябе кахаю,
І ня здацца мне прычын няма.

Падтэкст падбіў размовы сэнс –
З вуснаў мёд, а на сэрцы лёд.
Маўчыш, любосных словаў чынш
Ты зьбірала з тысячы нагод.
Як ні круці цябе кахаю,
Не аддацца мне прычын няма.

І пройдзем мы з табой шляхі ўсе чыста,
І пойдзем мы з табой да зор агністых.
Вельмі шмат хацеў бы я
Расказаць табе.
Ды з чаго пачаць?

А ты ж мабыць
Дасі маім турботам рады.
Ты, быццам мур,
Мой чароўны мур.

Хутчэй прагнаць бы дзень з вачэй
Апантана прагнуў не адзін.
Давай, сіроткай не ўздыхай,
Вырашай, ці вайну спыніць.
Як ні круці, цябе кахаю,
І ня здацца мне прычын няма.

Прайду я да цябе шляхі ўсе чыста,
Пайду скрозь церні я да зор агністых.
Вельмі шмат хацеў бы я расказаць табе.
Ды з чаго пачаць?

А ты ж мабыць
Дасі маім турботам рады.
Ты, быццам мур,
Мой чароўны мур.

А ты ж мабыць
Дасі маім турботам рады.
Ты, быццам мур,
Мой чароўны мур.

Ты ж мабыць
Дасі маім турботам рады.
Дасі маім турботам рады.
Дасі маім турботам рады.